AH DELİ GÖNÜL..1

Kendi kendisine gelin güveyi,
Yekpare bir aþký yaþýyor gönül.
Maharet zanneder azap çekmeði,
Gam keder baþýmdan aþýyor gönül.!

..Geldik yol sonuna iki viraj var,
Saðamý sola döneyim can yar.
Yönümü þaþýrdým kalmýþým naçar,
Akýlsýz bir baþý taþýyor gönlüm..!

Darmadaðýnýðým halim çok harap,
Yürek eksik yarým düþmüþüm bitap.
Arzuhal eðledim ben sana ya rab,
Derdine bir deva arýyor gönül..!

Tahammül kalmadý can’da bedende,
Çizgiler çoðaldý kýrýþtý tende.
Bir umut vermiyor lal olan dil’de,
Çareyi yazmakta buluyor gönül..!

Artýk tad almýyor ne dil ne damak,
Son nefes vermeðe kalmýþ bir ramak.
Yarýn açtýðý bu yarayý sarmak,
Senin ile bana düþüyor gönül..!

Vicdandan bihaber bu derdi veren,
Ben oldum yýllarca kahrýný çeken.
Yar oldu sonunda defterim düren,
Ýnsaf yok yaremi deþiyor gönül..!

Yarin gözü oyun ile oynaþta,
Artýk durul be yar aðrýn bak baþta.
Güz’üde devirdik ömür kar kýþ’da,
Kara toprak yan yan bakýyor gönül..!

"Yar"Baþa açtýðýn bu nasýl bir dert,
Bazen çentik çentik bazense kert kert.
Nefs aklým önüne çekmiþki bir bent,
Gözümde dað gibi büyüyor gönül..!

Þahitsin bak oldum yürekten dil’den,
Karþýlýk beklemem ÝMKÂNSIZ SENDEN.
Sensiz neye yarar bu can bu beden,
Yokluðu boynumu büküyor gönül..!

TÝRYAKÝ yem içten içe yanýyor,
Bazý duruluyor bazý çaðlýyor.
Kendi ateþini kendi harlýyor,
Cehenneme ateþ taþýyor gönül..!!!

04.Ekim 2012
17.00
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: