Yine İstanbul
Haydar paþadan baþladým
kara bahttan kurtulmaya
Geminin güvertesinden
Marmara’nýn dehlizlerine ölmüþ çocukluðumu býraktým batsýn
Dalga kýraný yuva edinmiþ karabataklara verdim
denize her dalýþýnda çocuklumun katilini boðsunlar
Gemiye uçarak eþlik eden martýlara
simit yerine hiçliðimi attým
Gemilerin aðýrlýðýyla parçalanmýþ iskele lastiklerini söküp
görmek istemediklerimi gösteren gözlerimi baðladým
Galata köprüsüne karabataklar gibi sýralanmýþ balýkçýlara býraktým
kanayan özlemlerimi cime etsinler oltalarýna
Köprü boyunca tezgâh açmýþ mülteci kýzýlderili ve zencilere
içimdeki boþluðu verdim kimliksiz ülke edinsinler kendilerine
Eminönü’nden Sultanahmet’e akýn akýn giden ecnebilerin meraklý bakýþlarýna
tarihsiz yazýsýz geçmiþimi odak noktasý yaptým dünyanýn dört bir yanýnda yazýya geçsinler
Galata genelevindeki fahiþelere yarýnlarýmýn vesikasýný verdim
Ýstiklal boyu saðlý sollu sýralanmýþ sokak müzisyenlerinin keselerine
açýlmamýþ hülyalarýmý býraktým satýp karþýlýðýnda zeytin peynir eder belki
Kadýköy rýhtýmdaki sokak yosmalarýna
inþaattaki bankanýn kapýsýnda yatan kimsesize
içimde yýllardýr beklettiðim yar sevgisini verdim ayaz gecelerde ýsýnsýnlar
Amaçsýz hedefsiz nedensiz milyonlarca insanýn
ikircikli hayat akýþlarýna linç ettirdim nedenlerimi
Gün bitti içimdekiler bitmedi
virüs olup benliðime yayýlmýþ yalnýzlýk yine benimle
Erdem Uçan./29.09.12
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.