Bir ölü topraðý üzerimdeki yokluðun Her gün sonu geceye gömdüðün Ve þafakla ayçiçekler gibi büyüttüðüm Ne vakit aþk gelip konsa cevizin dalýna Kýþ bastýrýr kanatlarýma, düþer ölürüm Bembeyaz teninin karlý uykularýnda
Bir yudum kutsal su senli zaman Hasret kolumda, yokluðun boynumda Týrnaklarýný derime batýrýr her yalan Ne vakit bir düþ görsem yaz sýcaðýnda Ýsli hazin bir son takýlýr dallara Akýncýlar nefeslenir ak bulutlarýnda
Bir fýrtýnanýn son sesi bu uðultu Mezarlýk farelerinin çýðlýklarý yaðýyor Duymak istemediðim ne kadar acý varsa Bir boþluk bulup gecenin içinden akýyor Ne vakit bir aðaç vazgeçse yaþamaktan Tüm kuþlar baþýndaki fatihaya uçuyor
Kadýn… nar aðaçlarým adýný fýsýldýyor Kiraz bahçelerinin saltanatýndan Vazgeçip geliver kuruyan yanlarýma Ak artýk umudunu kaybeden köklerime Ne vakit bir hayat istesem Tanrý’dan Bir damla sen sunuyor aþkýndan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.