insanlarý hiç tanýmasaydým
tanýmasaydým yalaný riyayý
ne hayýra ne þerre
yormasaydým gördüðüm rüyâyý...
keþke ben,
sarp yamaçlarýnda daðlarýn
ardýç aðacý olsaydým;
hep ayný yerde bulurlardý beni
gelir dalýma konardý
yuvalanýrdý kuþlar
ne iniþim olurdu
ne de yorardý beni yokuþlar...
...
yalnýz rüzgâra eðilirdi dallarým
dibimde þýrýl þýrýl bir dere
akar giderdi enginlere...
...
gündüz güneþe bakardým,
gece ay’a,
ölse bile gövdem
ses verirdi türkülere,
bir kez gelip dünyaya
piþman olmazdým bin kere!
Þaban AKTAÞ
08.08.2012
Foto: Arzu Coþkun
Gömbe Yaylasý - KAÞ