Ne zaman aþkla baþlasam yazmaya Hüzün damlýyor kalemimden Kavuþmaya gebe olsa da her doðan gün Aldýðým her nefesle sensizlik soluyorum Hazan yapraklarý gibi Sararýyor cümlelerim
Ne kadar Ya da “Neden seviyorsun” diye sorular sorduðunda Külhanbeyi naralarý yükseliyor yüreðimde Hangi âlimin cebinden düþtüm ki Anlatabileyim efsunlu sevdamý
Kaç lügat eskittim bir bilsen Seni sana Sevdamý yüreðine anlatacak uygun kelamý Dökemedim dizelere Bilsem suallerinin cevabýný Seni sensizlikte yaþamayý da öðrenirdim belki
Sana özel bütün þiirlerim Yine de anlatamamýþsýn diyorsan Sadece sus ve dinle
Yavru bir kuþun gözlerindeki umut ýþýðý Þahlanan bir kýsraðýn sahibine duyduðu sadakati Anne nereye gidiyorsun diye aðlayan çocuk hüznü Bir bebeðin avuç içindeki cennet kokusu gibi sevdam
Seninle Mavi ortanca çiçeðine sýðdýrabiliyorum gökyüzünü Bir avuç tuzlu suda Okyanus dalgalarýnýn sesini duyabiliyorum Kimi zaman fýrtýna olup vursan da yüreðime Durulup sakinleþtiðinde Yüreðimi titreten çocuk saflýðýný seviyorum
Ey yar Hadi aç kollarýný iki yana “Seni bu kadar seviyorum” anne diyen Çocuk masumiyetinin resmini çiz gözlerime Avuçlarýmdaki sevda kokusunu çek içine Vur mührünü alnýma Kutsalýmsýn diye
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamoz deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.