Tut Beni

Kalbin hançerlenmesi deðildir
Aþkýn ölümsüzlüðünü dirilten

Dilsiz güvercinler þehrinde kurþunlanan bendim
Tut beni

Ben ki…
Nalsýz kýsraklarýn meydan düellosunun çýðlýðýyým

Ben ki…
Gözleri erguvan görmüþ üveyiklerin kanat sesiyim

Ben ki…
Aharlý zamanlarýn kuytularýna yaðan
Baharlarýn son yolcusuyum

Göçü azat eden aþklarýn ayakuçlarýndan dirildim

Gül yapraðýna sarýlý kalbimin atýþlarýný
Ufku göklerde engin denizlere adadým

Tanrýnýn fýrtýnalar bahþettiði
Efsunlu gözlerin takýldý gözbebeðime

Yýldýrýmlar düþtü göðsüme
Çöller üþüdü
Yaþayamadýðým duygularýn matemi var içerimde

Tut beni…
Yüreðimin fakir yaný goncalarýn sürgününde filizlendi

Senin zülüflerin savruldu sokaklarýmda

Bütün aþklarýn adýmýný kefenledim

Dikenli tozlu yollarý yanýk türkülere koþtum

Ermek için sýrrýna
Senli dualar asýlýyor dudaklarýma

Bereketsiz topraklarý bekleyen
Yýrtýk mintanlý korkuluklarý uzaðýma alarak
Nice yamaç yüzlü donuk bakýþlý
Düþ avcýlarýný aþtým da geldim

Susadýðým aþk kadehlerinden
Sen akýyorsun kalbimin pýnarlarýna

Aþký için ölmenin gerekliliðini kutsayan
Bakir yazgý ile pazarlýksýz bir ömür bekliyor kapýnda

Ey gizem…
Ey gülü ateþle sunan gül peri
Güneþi kýskandýran cemalinde
Aþkýn aldanmayan yüzünü gördüm
Seninle ölmek en uzun hakikatim
Tut beni… Nefes ver hücrelerime
Sana geldim…


Sosyal Medyada Paylaşın: