yalnizligin sessizligi

Yine sabahý buluyor iste zaman. Ve yine yoksun.
Durgunluðum, serserileþtiðim an yine kapýmda.
Sensizliðin kemani çalýyor þuan, yalnýzlýk davet ediyor beni sanki dansa.
Yoksun diye tüm üzüntüler basýmda dönüþüyor ve yokluðunun en karanlýk ani iste bu an.
Bu duygumu, bu yönümü sana neden seç hiç tanýtamayacaðým,
çünkü sen varken ne sesiz ligin kemanini duyuyorum, nede yalnýzlýðýn dansýný biliyorum.
Sensizliðin saati geldi yine, seksizlik, durgunluk, gözyaþý ve dakikalarý sayma ani.
Titreyen yine ellerim ve biraz ýslaklýk yanaklarýmý asýp gidiyor gözlerimin pýnarýndan...
Sevdamý yükledim yüregime ve yine baþladý bekleyiþ.
Gece, örttü yine þehrin tüm ýþýklarýný.
Kimse duymasýn kimse görmesin, kimse bilmesin kimin hangi bekleyisde olduðunu diye.
Hasret kiminin yüzüne bir tebbesüm, kiminin yüreginde bir yangýn, kiminin gözlerinde bir yas yine þuan. Ama aksim Hasret kapýmý bekleyen ecel sanki þuan.
Özleyiski ne özleyiþ, ölümle burun buruna koyup gitme vaktin geldiði beni yine?
Sensizlik bir ölüm, ölümse ömür boyu bir ayrýlýk olduðundan mýdýr nedir bilmiyorum ama tek bu nedenden çok korkuyorum ECELE teslim olmaktan.
Kimbilir, yalnýzlarýn feryadý duyulmasýn diye, beklide akan gözyaþlarýnýn ýslaklýðý yýldýzlara yansýmasýn diyedir Zamanýn bu vakit durusu.
yokluðuna alýþamadým inan, ne kader diye biliyorum buna, nede mutluluðu hak etmek için bir bedel olarak sayabiliyorum.



Dertli Saaairrr
Sosyal Medyada Paylaşın: