BİLİYORMUSUN
Biliyormusun sevdiðim
Yokluðunda kolu kanadý kýrýlmýþ
Kuþlara döndüm,
Ya gel çýkart beni bu cehennemden
Yada öldür beni,
Omuzlarým kaldýramaz oldu
Bunca zamansýz gelen yükü
Þimdi hangi kalleþ kollardasýn
Bilmiyorum ama
Þunu çok iyi biliyorum hala
Her nereye gidersen git
Her neyi yaþarsan yaþa
Kimi seversen sev
Ben seni unutmaycaðým
Kanýmýn son damlasýna kadar
Unutma ki bizim
Birbirimize verdiðimiz
Büyük bir yeminimiz var
Ne yaþarsak yaþayalým
Kimi seversek sevelim
Bu büyük sevdamýz
Sonsuza dek devam edecekti
Ben hala bu büyük aþký
Yaþatýyorum ama seni bilmem
Duydum ki baþkalarýna
Seni seviyorum diyormuþsun
Baþkalarýna aþkým diyormuþsun
Hiç yakýþtýmý sana sevdiðim
Bukadar basitçe sevmeler
Ne çebuk unutur oldun
Sevgimiz için ettiðimiz yeminleri
Sevmek ne garip þey
Öyle deðilmi ey sevgili
Dün seni seviyorum derken
Bugün ise baþka kollardasýn
Hiç yakýþtýmý sana
Sadece benim olduðumu
Beni sevdiðimi söylerken
Bir baþkasýnýn kollarýnda olmak
Yok yok inanmýyorum
Benim sevdiðim insan
Bukadar acýmasýz olamaz
Böylesine saçma sapan
Bazý þeyler için ne kendini
Nede büyük sevgimizi satamaz
Ben yoksa hayalmi görüyorum
Yoksa rüyadamýyým
ALLAHIM sana yalvarýyorum
Uyandýr beni bu kötü uykudan
Bana bukadar zamansýz gelen
Acý ve gözyaþý yaþatma
Eðerki beni mahrum edeceksen
Bu yüce sevgimden,
Bundan böyle
Canýmýda alsan ah demem
Ölüm bile
Bana cennet gibi gelir...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.