Yokluğun Bitmeyen Bir Kış Mevsimi
Kalbim dayanmýyor böyle hevese
Duyurmak isterim bütün herkese
Dokununca her perdeye her sese
Sazýmda tellenen senin aþkýndýr
Hasretin ateþi göðe erse de
Bütün evren bu sevdayý görse de
Gözlerim her þeyi inkâr etse de
Sözümde dillenen senin aþkýndýr
Bin bir çeþit çiçek koklayýp dursam
Arý olup her birinden bal alsam
Aklýmý yitirip hayale dalsam
Özümde bellenen senin aþkýndýr
Yaþamý sevmeme sensin nedenim
Sensin bu dünyayý cennet edenim
Bir yangýna döner bütün bedenim
Közümde küllenen senin aþkýndýr
Her gece hayalin yaný baþýmda
Ýçimdesin ekmeðimde aþýmda
Hüzünle uzaða her dalýþýmda
Gözümde sellenen senin aþkýndýr
Senin için çalýþtým ya dersimi
Çýðlýklarým getirir mi sesimi
Yokluðun bitmeyen bir kýþ mevsimi
Yazýmda güllenen senin aþkýndýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Akdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.