KORKUNUN RENGİ SOLDU

Çýldýrmama ramak kala,
Kapýmý çaldý bir ses.
Kalktým yerden güç bela,
Koþtum kapýya bir nefes.

Hýzla açtým kapýyý,
Ýçimde bin bir heves.
Daldý korku içeri,
O da olmuþ týk nefes.

Birbirimize tutunduk
Yürüdük hep kol kola.
Biraz durup dinlendik,
Kulaðýmýz kapýda.

Ve kapýya yüklendi,
Geceyle karýþýk sesler.
Yüreðimiz titredi.
Acep gelen kim ola.

Elimiz yüreðimizde,
Öyle bekledik bir an.
Gözlerimiz kapýda.
Kim di kapýya vuran.

Ve kýrýldý kapýlar.
Ümidimiz kayboldu.
Karþýmýzda namlular.
Korkunun rengi soldu.

Yasladýlar duvara,
Bir kaç patlama sesi,
Düþtük ikimiz yere,
Hazanda yaprak gibi.

Fikret DUMAN 01.10.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: