Ey Çay Suretli Peri!

Ankara seni solur yokluðunu daim ben.
Bir yudum çay tadýnda düþlerimde buðusun.
Yokluðun hayalimde hüzün mahreçli desen.
Gözlerinden naz süzen emsalsiz bir kuðusun.
Kokunu özlüyorum ey çay suretli peri!


Naz bestesi çalýnýr çay ýtýrlý anlarda.
Buselik makamýný özler kuru dudaklar.
Seni söyler þarkýlar buselik zamanlarda.
An gelir Ankara’da þiirler nazý saklar.
Yolunu gözlüyorum ey çay suretli peri!


Bu buðulu mevsimin adý sonbahar mýdýr?
Ýsli çaydanlýðýmda naz tütsülü som hayal.
Düþtüðüm çetrefil hâl aþk yurdunda ar mýdýr?
“Bir varmýþ bir yokmuþun” olmayan hükmü muhal...
Hasreti dizliyorum gel çay suretli peri.


Ayaðýn suya deðse suyun baþý dönüyor.
Çözülüyor usaren suyun billur teninde.
Bakýþlarýnla her dem ne yangýnlar sönüyor.
Gözünün dahli vardýr sinemdeki eninde.
Vaslýný gizliyorum ey çay suretli peri!


Gamzenin albenisi kýskandýrýyor çayý.
Billurdan hayallerin efsanevi kýzýsýn.
Bir anlýk tebessümün gökten indirir ay’ý.
Her çay yudumlayýþta hayalimde sýzýsýn.
Bir peri izliyorum nice zamandan beri.
Ankara, 30.09.2012 Ý.K





















Sosyal Medyada Paylaşın: