Martýda uçurdum güvercin de adýna þiþelere seni seviyorum mesajý da, gönderdim
Cevabý hiç gelmedi, gelmedi sevgili
Papatyalarýn ardýndan izledim seni Sardunyalar da okþadým gizlendim Ozanlarla kekliklerle beraber Ïlham aldým, sana sunmak için Aðýtlar öyküler yazdým sana;
Bülbülün güle dargýnlýðýný hala anlamadým , anlamýþ da deðilim.
Aþk kelebeði yüreðime kondu konalý Sadece seni, sadece seni sevdim ben.
Aynalarda seni süzdüm Aþkýný zemzem þerbeti bildim Dünya sinemaysa eðer baþrolde yine sen Ben ise köþede garip bir fukara Kurumuþ yapraðým nuruna, dökülürüm, dökülürüm tereddütsüz. Hükümdar heybeti olsa da üstümde Ama tek bir kula köle olurum ben oda sana Gizli sevdanýn hançeri saplanmýþ , yüreðe kor yangýnlarda Yanýp kavrulurum, kavrulurumda ,
Yine tek hece Hakk’ýn yazýsý derim þüphesiz.
Sen ise, limanýndan gitmiþ sakin sandaldasýn Hiç bunlarýn farkýnda bile deðilsin Salanýrsýn kendi dünyanda, Ne ararsýn! Gökyüzünün mavisinde. Gece yýldýz sayarsýn dilek tutarcasýna, Benim için yýldýz sensin , Bende sen parlarsýn sadece Bilmiyorsun sevgili Sol tarafýndakini , Hiç mi hiç umursamýyorsun.
Sevgi öperim sevgi olasýn diye Gönderirim rüzgârlarla Derin bir nefes alýrsýn, içten içe Kývranýr tebessümle bakarsýn etrafýna Yaný baþýnda seni izleyeni , þuracýkta, yine görmezsin.
Bir baksan, ah baksan artýk bu tarafa;
Her þeyi gören güzel gözün Sevdamý fark edemedi neyse...
Güneyimi kuzeyimi kayýp ettim Ben, kaçýrmýyorum seni özümden.
Ansýzýn; Gökten düþen deli yaðmur Yýkar rüyamý , silgi gibi siler, Bir fýrtýna kopar habersizce, Zülfikar’ým elimden alýnýr Gözüm, ruhum, nurum, Uzaklaþtýrýr beni oradan, seni benden, Sol tarafýmdaki elifimi kayýp ederim yýkýlýrým, yerlere... Bir güvercin kapar beni kanadýna alýr gider Kayýp olurum Mevlamýn himayesinde.
Bana artýk sadece karanlýk Buruk hayalin kalmýþtýr Uzaktan imkânsýzca Eski evraklar, tarih eserler arasýnda, Sýkýþmýþ kývrýlmýþ mazide Ýstanbul un, boðaz köprüsü gibi Uzanmýþ veda edercesine
Zil Sesiyle uyanýrým Deprem gibi terler içinde Yürek ise! Tüfekten çýkan mermiye döner Kâbusmuþ. Yine ayný kâbus! Düþler bile benden taraf deðil görüyorsun gel artýk gel de bu kâbus bitsin sevgili...
Gel,gel.
Ayþe Kavak
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE KAVAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.