Ufkun Kara Gölgesi

Yüzü örtük bekleyiþlerin karasýnda gördüm
Sesinden düþen eksik notalarý
Kirli hayatýn içinde yýkadýkça aklanmayan sevdaymýþ dilindekiler
Düþüncelerin çaprazýnda kalmýþ olmalý ki gerçekler
Yüzsüz aflarýn barýnaðý olmuþ, yüreðinin heybesi


Senden arta kalan özlemleri yakýyorum
Kibrit yanýðý sevdalarýn ötesinde
Öyle çok nefret birikmiþ ki
Soluðuma takýlýyor, haykýrmak istediðim sözcükler
Kirletmemek için gönül coðrafyaný
Susuyorum, saklý gizli ne varsa sarýp sarmaladýðým


Öyle ki tanýnmamýþ bir ismin resminde gözlerin
Hiç duymadýðýn satýrlarda, büyüdüðünü gördüm anlamsýz
Giderken unuttuðun, alný açýk sorular da buluyorum cevaplarý


Kýrýlýrken kolum kanadým, yine de ben sana hiç aðlamadým
Geçmiþi sevdim hep, yalansýzlýðýný rüyalarýmýn


Uzaktan seyrediyorum, yalancý gülüþlerini
Kaç kadehte daha, meze olursun diye sahteliklere
Elin yüzün yalan için de, bundandýr ki beyaz senin üzerin de hep emanet


Beklenmedik zamanlarý olur hayatýn
Aðýz da sakýz, gönüller de duman olur adýn
Ömrün hangi deminde öðrenirsin bilmem
Gerçeðin, aslýn da sakladýklarýn kadar saf olmadýðýný
Ben yine seyrediyorum, zamansýz rengi bozuk ayrýlýklarýný
Sen yine kara sür ömrüne
Gülemediðim vakitlere inat
Belki bir gün üzülür de haline aðlarým
Kimsesizliðinin, çaresizliðine


Satýlmýþ yüreklerin özüdür
Kurþuni renklere bulanmak
Aç kalmýþ sevdalarýn, küflü kokusuyla...


s.ç

Sosyal Medyada Paylaşın: