çizgiler
hüznün damarlarýndan emerler
ah uzun..
upuzun görüntümü
yaþamaya karþý küçük sempatiler besliyorum
anne gibi yâr gibi
olmuþ iki oðul ve olmamýþ bir kýz gibi
ölmeyi daha empatik buluyorum
her gün gözönümde yapraklar
ciðerimde nefesler
ter damlalarým
uçurtmalar bulutlar
aðaçlarýn göðe doðru uzanýþlarý
ölüyorken
ezgisi yok zamanýn
düz ve biçimsiz bir hýz eðrisi var sadece
ucuna uçurtmalar baðladýðýmýz bir de anahtarý
sol anahtarýdýr bu yaþamýn ki
gamýna
hisarlar gönül aðrýlarý denizler
acýmaklar uzaklar bilinçler uslar ýrmaklar
yeþiller anneler inanmaklar sevgililer
ve ölmekler yazýlýr
yeni çýkmýþým bir ay gölgesinden
bir kuytuya henüz saklanmýþým ve nefesim
henüz ritmini bulmakta iken ben
uzak uzun yalnýz ve üþümeli
bir yolculuðun yolcusuyum
bu yüzden ben
direnmeyi pek severim yerçekimine
direnmek
sanki ölüm yokmuþcasýna beni
büyük ve dipsiz bir okyanusta büyük bir dalgaya
ve lavanta kokmak özgürlüðüne çevirebilir
erguvan aðaçlarýnýn pembeliðine bakma hakkýna bir de
sýcak bildirilerden
sýkýlmýþ yumruklardan
çað ötesi çað söylencelerinden
bin türlü belasýndan yeryüzünün
direnmekle çýkar adým temize
ki bu
bir elmayý tam zamanlý ýsýrmak ayrýcalýðý ile birlikte
ruhuma
incinik kýsaslardan yaka silkme hakký da tanýr
onulmaz bir düþün tam orta yerinde
atlar silahlar
ve gece terlemeleriyle
sana doðru dolu dizgin koþuþturuyorum rabbim
her gözeneðimden yusuf terleyip
her adýmda bir züleyhayý ezerek nallarýmýn altýnda
sana
aþka
yýldýzlarýnýn uzaklýðýna
içime gürül gürül öfke boþaltmana
üstüme yaðmur yaðdýrmana ve
kalbimi bazen
bir küçük kýz çocuðuna benzetmene
koþuyorum
ey beni bu göklere
boynumdan bir gül ve
ensemden bir gül yapraðýyla baðlayan hayat
bu son
en son bildirimdir ki sana
ben senden deðilim
sen benden deðil
çizgilerimiz karmakarýþýk
suyu çekilmiþ denizlerimizin mavisi
kesmiyor bir birini..
@..
yi20altýNisan2bin1on2
Þükrü Özmen
(*) Davun Þiirinden-Ýsmet Özel