üstümüze bulaþan bu yalnýzlýk bu hüzün sorma nereden gelir sorma gider nereye kalbimizi kavuran bu ateþin bu közün sorma kavý nereden hârý gider nereye
**
göklerden beklediðim o ses gelir mi bilmem bilmem ki duyar mýyým titreden o sedayý varlýk ipi ne zaman baðlar nefsimi bilmem ne ile izah etsem bu hali bu edayý
üzerimde gökyüzü mavi sýcak ve uzun altýmda toprak ana durmadan okþar beni lezzeti yok dilimde ne ekmeðin ne tuzun eþya bir çýlgýn ressam durmadan çizer beni
kör kuyuya seslenen yakubun nefesidir bu beynimde çýnlayan dipsiz ve derin çýðlýk bu ne zaman sýkleti ne mekan kafesidir içimde denizler var dýþýmda büyük sýðlýk
savrulur göðün külü gözlerimden tarafa bu rüzgar bu fýrtýna bu zelzele bitmez mi aþk ki varlýk sebebim ondan düþtüm arafa bu acýyýþ bu yanýþ bu velvele yetmez mi
bir taþ aðýrlýðýdýr þimdi beynimde fikir üstüme yangýnlarla seðirtiyor gölgeler orada durmamalý orasý akla zehir elbet bulunur bana sükun dolu bölgeler
baþýmý yastýklara düþman eden bu kezzap kalbimin buzlarýný eritiyor yaktýkça uykulardan kaldýran bu kör çivili azap o bir vehim büyüyor, ona havfle baktýkça
bir yalnýzlýk þarkýsý söyler þimdi varlýðým geceye saldýrýnca yýldýzlarla bir olup biraz gitsin ne olur birazcýk þu darlýðým ay bir kutsal tabloya dönüþür sihir olup
kalbime bin anneyle saldýran aþk ordusu zýrhýmý çýkarmadan her yandan sarar beni ben bir zayýf infarktým odacýklar dolusu korkutuyor göklerden gelen bu karar beni
gönlümdeki çobanýn nerde musasý hani üþüyen bir rabbim yok acýkýnca put yemem nerde bu iç-denizi bölsün asasý hani dolsa içine sular bu boþluða lût demem
kökünden kurutulmuþ bir çýnar aðýdýnda þu beynimde baðýran çýðlýklar atan kuþlar ölüm üstüme gelip kar gibi yaðdýðýnda kaçacak deliðim ve sýðýnaðým susuþlar
ben ki bu karanlýktan o ýþýða geçemem tenvirin olmasa yar bu gece bana zindan sen olmasan dünyayý yýldýzlardan seçemem ben cahilim ben bilmez ben ki onulmaz nâdan
sözüm yanar hüzünle gecem gamla karýþýk aklýmda sorularla sýrattan geçiyorum sonsuzluk ki beynime sülük gibi yapýþýk yaþamak kýsa bir an ölmeyi seçiyorum
bekle beni ey mezar bekle musalla taþý bir an evvel gelmeye niyetliyim sinene çok taþýdým çok fazla bu akla deðmez baþý artýk sadece secde o göklerden inene
**
üstümüze bulaþan bu yalnýzlýk bu hüzün öteden gelir elbet biter yine ötede içimizi kavuran bu yangýnýn bu közün suyu da ferahý da felahý da ötede
@..
1onB1RteMMuz2bin10i2i
Þükrü Özmen
siirruzgari.com/yarisma/sonuclar/161-iir-ruezgar-yarmas-temmuz-2012-hece-iir-sonuclar-67ay.html Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.