NE KÜSKÜNÜM NE DARGINIM..!

Eriyen ömrümün vakti doluyor,
Bir telaþý varki esen yel gibi.
Sensiz geçen her an azap veriyor,
Yar uzaktan seyrediyor el gibi.!

Yokluðunun her anýný sayarým,
Vakti günü ay’ý yýlý toplarým.
Acýsýný yüreðimde saklarým,
Kavrulurum bir deryada çöl gibi.!

Ömür bitti geldi hazan mevsimi,
Saçlarýmdaki ak verdi dersimi.
Yazmaya güç yetmiyor ötesini,
Yazsam kaf daðýna gider yol gibi.!

Ömrü veren can’ý geri istiyor,
Kara toprak yollarýmý gözlüyor.
Bilmiyorki yar yolunu bekliyor,
Umudunu yitirmeyen can gibi.!

Ardýn sýra koþturmaktan yorgunum,
Ne küskünüm nede yare dargýným.
Gelde sönsün yüreðimde yangýným,
Gelmez isen o da susar dil gibi.!

TÝRYAKÝ yem hasret gittikçe uzar,
Bilirim yazdýkça nazlý yar kýzar.
Bende yaza yaza oldum behuzar,
Kalem kâðýrt isyan eder ben gibi..!!

30 Eylül 2012
01.18
Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: