Elim Kolum Ayağım
O kadar yürekten çaðýrdýn beni
Gelmeseydim sana ayýp olurdu
Yine de gelirim unutma bunu
Olsa da ardýmda bir büyük ordu.
Sen ki benim için vazgeçilmezsin
Zor günümde sensin her anýmda sen
Hep seni dokudum seni okudum
Gönlümü kapladýn sen desen desen.
Ben seninle doðdum sensiz yaþarken
Ümitlerim gibi bende yeþerdin
Aþk bu dedim her gün seni diledim
Ruhuma yeniden canlýlýk verdin.
Kararmýþtý ruhum hem de kapkara
Görmeseydim seni solup gitmiþti
Mezardan çýkardýn alýp getirdin
Sevgin hýzýr gibi hemen yetiþti.
Varlýðýn varlýðým yaþam umudum
Dünümü yarýna baðlayan köprü
Daha düne kadar ölmek isterken
Yaþama sarýldým senden ötürü.
Önüm arkam saðým sen gönül baðým
Sofrada ekmeðim tavada yaðým
Ovada tarlamsýn yaylada daðým
Sen yoksan ölürüm seninle saðým
Sensin benim elim kolum ayaðým.
Mehmet Ali Çýbýklý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali Çıbıklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.