EMİN OLAYIM DİYE
Umutlarým vardý benim ,
Bir zamanlar deli gibi seven bir yüreðim
Korktuðum þeyler vardý elbet ,
En büyük korkumdu seni kaybetmek
Uykusuz gecelerimin sabahlarýnda
Aðlamaktan þiþmiþ gözlerimin sebebiydin sen
Kanayan yüreðimin , daralan nefesimin , çýkmaz yollarýmýn ,
Git gide büyüyen boþluklarýmýn son noktasýydýn.
Asla unutamadýðým kokun , o her daim gülümseyen gözlerinle
Kaybolmayan hayalim , varlýðýný ruhumda hissettiðim tek kiþiydin .
Ve de biteceðini bilip de zamanýný kestiremeden yaþadýðým bir duygu …
Bitecekti elbet bir gün , ve uzakta deðildi o gün
Ufukta unutulmak görünüyordu senin için .
Bir sabah uyandým ve “tamam” dedim , “her þey bitti.”
Hissetmiyordum hiçbir þey , acýtmýyordun artýk canýmý
Ta ki , ta ki þu birkaç güne kadar . . .
Uðruna her þeyi göze aldýðýn kiþinin yaralarýnýn bu denli çabuk sarýldýðýný görmek
Ýþte bu , bu mahvetti beni !
Özlediðimi anladým seni , hem de delicesine
Hayat denen þey bezdirdi artýk beni .
Ýçime çektiðim hava , içtiðim bir damla suydun
Hiç oldun bir anda bedenimde.
Boþluktaydým iþte günlerce..
Þimdi ayakta ölü bir günün ýþýklarýný alýyorum içeriye
Ve ancak bu saatten sonra kapatabiliyorum gözlerimi
Güneþin seni koruduðuna emin olabileyim diye ..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.