Evvelden beri kasvetli gelmiþtir hep otogarlar Oysa ki Ayrýlanlar kadar kavuþanlarda vardýr Sarýlanlar arasýnda Eller havalanýr gökyüzüne doðru Gözlerimde bir hüzün baþlar Düþünmem hiç belki de gelene uzanýyor bu el diye Hep gidenlerin sureti düþer gözlerimin aynasýna Sebebini bilmediðim bir hasret saðanaðý baþlar yüreðimde Yaðmur bulutu yüklenir gözlerim Boðaz kýrk boðum derler yaa Kýrk tane düðüm atýlýr cümlelerime Konuþamam Yaðmur bulutlarýný daðýtamam gözlerimin Ne de yaðdýrabilirim doya doya Hep hüzünden aðlamaz ya insan Belki kavuþmanýn gözyaþýdýr yanaklara düþen Ama nedense Otogarlardaki gözyaþlarý hep ayrýlýk izi býrakmýþtýr gönlümde Sevinçtende olsa akýtamam Gözlerime hapsederim Hüzün yaðmurlarýný da Mutluluk damlalarýný da
Ýlk vedayý ne zaman yaþadý yüreðim Ya da En son ne zaman aðladým mutluluktan hatýrlamýyorum Bildiðim bir þey varsa En kötü vedayý seninle yaþadýk anne "Ben ölürsem çok aðlama" dediðimde Otogarlardaki ayrýlýk hüznünü gördüm gözlerinde Ýçime akýttým gözyaþlarýmý Hala ayný anne Aðlayamýyorum vedalarda
En son sevdiðimi uðurladým otogarda Yine aðlayamadým Hani derler ya Sevdiðini Allah’a emanet edersen Bir daha görmeden ölmezmiþsin Yürek dolusu emanet ettim seni Yaradana Biliyorum bu eller vedaya uzanmadý Gözyaþlarýmda hüzünden deðil özlediðimden Annem gibi sevdim seni Ve ona ettiðim veda kadar dokundu yüreðime gidiþin Avuçlarýmda masum izleri duruyor sevdamýn Gözlerimde sebepsiz gözyaþý Unutma Bu bir veda deðil Sadece dua Allaha emanet ol yâr
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamoz deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.