Sitarene küskünüm, dilde aðyar olaným Hüzzam çýrpýnýþlarým, þarkýlara aðladý Hangi yana dönsemde, kalbe sevi dolaným Fal tuttuðum sevdana, mýsralarým çaðladý
Kendime söz vermiþtim, sana rest çekecektim Eylül hazan deminde, gönlünden sekecektim Ýntizara mahal yok, güz gülü ekecektim Fal tuttuðum sevdana, mýsralarým çaðladý
Ýstemeyen kahrolsun, yarla vuslata ermek Gönlümün somurtkaný, meftunca caný dermek Gönül dehlizin yansýn, korda el ele vermek Fal tuttuðum sevdana, mýsralarým çaðladý
Nazenin olamadým, iþte ona yanarým Zarif kelebek özüm, her gelene kanarým Bahtýnda olmayandým, olmuþ gibi anarým Fal tuttuðum sevdana, mýsralarým çaðladý
Söz etme masallardan, Mecnun gibi deliydim Derya denizde çöldüm, sende Leyla yeliydim Kainatta bentdim dar, kaf daðýnýn seliydim Fal tuttuðum sevdana, mýsralarým çaðladý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.