yorgunluðun sebebi belli gözlerimden
oysa
sadece kafamý dinleyecektim bu akþam
sesler yükseliyor, hayatýn orta yerinden
þapkamý koydum önüme
seyrediyorum alemi zula köþelerden
hani ey gönlüm
biri vardý yegane gerçek
sence gerisi, koca bir hiçten ibaret
rüzgârlar susmuþ ama savruluyor hayaller
suni dalgalarda
inip çýkýyorum en nihayet
anladým ki bir daha
kim demiþ kayýp mevsimlere saklanýr özelim
baykuþ sesleriyle bölünürken rüyalar
zehir saçtý iþte, cana deva bildiðim
hayra yormayýn bana avcý bakýþlarý
yanaklarýmýn bahçesinden kayboldu güllerim
elbette
zaman gösterecek yarýnlarý
dumanlarým aðlýyor, aslýnda su deðil içtiðim
27.09.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.