Bir yol göster bana ey sevgili
yorgunum çaresizim
yýkýlmýþ bir haldeyim
hangi yöne dönersen
acýlar yalanlar ve ihanetler
peþimi býrakmýyor hasretler
yorgun yýkýlmýþ terk edilmiþ
hüzünler ateþler içindeyim.
Ümitlerim hayalerim düþlerim
yarým kaldý yine tüm düþüncelerim
sevenlerim dostlarým
can bildiklerim nerdesiniz þimdi
çýkmaz sokaklara girdim nedense
hangi tarafa dönsem bir çare bulamýyorum
anlamýyorum nedense bir türlü mutlu olamýyorum.
Bu ne þansýzlýk ey kader
hüzünlü gecelerin kahrýnla her gün
saçlarýma düþen aklarýn
gözümdeki yaþlarýn kalbimdeki
acýlarýn sebebi neydi söyle bana
artýk uykuya hasret gözlerim
gündüzüm gecelere karýþmýþ yine
ne hallerdeyim ben bir bilsen
kara bulutlarýn gölgesinde kaldým
her gece.
Güneþ doðmuyor karanlýk dünyam
feryatlarýmý isyanlarýmý da duyan yok
sarýlacak bir dost eline hasret kaldý yüreðim
ellerim boþ gözlerimde hüzün var
senin yokluðunda
þiirler anlamsýz kelimeler yetersiz
senin yokluðunda geceler zindan
yaþamak anlamsýz ve manasýz sevgili
ne olur duy feryatlar’mý
duyda çýk gel bitsin bu hasret
gel ki acýlarým dinsin
son bir defa yüzüm gülsün sevgili
dön gel dön de bitsin bu hasret
bitsin bu hasret...
ÞÝÝR.Ömer Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.