Taşralı ve Saf

akþam kokularýyla umutla koþtuðumu anýmsasan
sýnýrlý þu zamanda içinden hayalin yürüyene
hay huy içinde heyecaný söner tüm kavþaklarýn
belki aðaçlar þaþýrýr belki kuþlar uslanýr
belki bu son eskimeye karþý koyuþuma
yine de yaþamak isteðim direnir
geceye açýlan imkansýzlýðýn ardýný zorlar
düþlerin solan renkleri
belki de aný anýný tutmamak
kýt kanaat da olsa
gitmeyi öðrenir
sonrasý da olsa her þeyin
yanýmdaki evren boþluðuna gelir misin
yoksa yine unuttuðun þiirlerim mi gelir...

ince fikirli sokaklara
ateþi düþerse gidiþlerin
çocuk bakýþlarýn aylasý söner
aðarýr sevmeyi beklemek
mutluluðun sureti eski bir evde kalýr
sadece gözyaþýyla yorumlanýr anýlar
ve beklemek bütün uzaðýn sýzýsýný süsler
içimde yürüyen gölgemin aklýnda
bir tek gözbebeklerin kalýr...

sýtmalý sýtmalý terler
geçen aðustosun içine kapanýklýðý
yaprak kýmýldamaz ikindisinde yeþilin
her ana ayrý türkü ünlenir düþüncemde
sabahým ayrý ayrý ayrýlýklarla açýlýr
tek ana caddesiydin taþralý saflýðýmýn
ve dalgýnlýðýmýn güvercinleri
kanatlanmadý henüz
hiçbir taksim önsözü olamaz
akþamý edebiyatsýz yalnýzlýðýmýn...

býrakmak bir defa olmamalýdýr
her türlü unutmak kötüdür çünkü
akýl ettikçe býrakmalý býrakýlmalý
ve sýcak ülkeleri bitmez üþümenin
ve tersine intihar ölüme
nazik bir eleþtiridir çünkü...


kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: