Annabel Lee...
Seneler,seneler evveldi;
Bir deniz ülkesinde
Yaþayan bir kýz vardý,bileceksiniz
Ýsmi Annabel Lee;
Hiçbir þey düþünmezdi sevilmekten
Sevmekden baþka beni.
O çocuk ben çocuk,memleketimiz
O deniz ülkesiydi,
Sevdalý deðil karasevdalýydýk
Ben ve Annabel Lee;
Göklerde uçan melekler bile
Kýskanýrdý bizi.
Bir gün iþte bu yüzden göze geldi,
O deniz ülkesinde,
Üþüdü rüzgarýndan bir bulutun
Güzelim Annabel Lee;
Götürdüler el üstünde
Koyup gittiler beni,
Mezarý ordadýr þimdi,
O deniz ülkesinde.
Biz daha bahtiyardýk meleklerden
Onlar kýskandý bizi,_
Evet!_bu yüzden (þahidimdir herkes
Ve o deniz ülkesi)
Bir gece bulutun rüzgarýndan
Üþüdü gitti Annabel Lee.
Sevdadan yana ,kim olursa olsun,
Yaþça baþca ileri
Geçemezlerdi bizi;
Ne yedi kat gökdeki melekler,
Ne deniz dibi cinleri,
Hiçbiri ayýramaz beni senden
Güzelim Annabel Lee.
Ay gelip ýþýr hayalin eþirir
Güzelim Annabel Lee;
Bu yýldýzlar gözlerin gibi parlar
Güzelim Annabel Lee;
Orda gecelerim,uzanýr beklerim
Sevgilim,sevgilim,hayatým,gelinim
O azgýn sahildeki,
Yattýðýn yerde seni .
EDGAR ALLAN POE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.