MARTI KANADINDA YAŞAMAK

Bir martý kanadýnda yaþýyordum
Býrakmýþtým kendimi öylece rüzgarlarýma
Tutunabileceðim bir dal aramaktaydý gözlerim
Sensizliðimin boþluðunda yanýyordu ellerim
Kýzýl renkli ufka baðlamýþtým umutlarýmý
Yüreðimde rüzgarlar esiyordu üþüyordum
Fýrtýnalar patlýyordu sessizliðimde
Martý kanadýnda okyanuslarý aþýyordum
Tüm düþlerim gerçek olmayacak biliyordum
Ardýmda meleklerin kanat çýrpýþlarýnýn sesleri vardý
Karanlýklarýmdan arýnýyordum

Gök çoktan aðarmýþtý kan rengindeydi þafak
Suskunluðumun sesi karýþtý özlemime
Yaþanmýþlýklarýmý ezbere çektim birer birer
Uykularýmýn en derinine sakladým
Tekrarlarca tekrarladým her heceyi
Düþlerim aþýyordu bedenimi
Canýmý acýtýyordu yüreðime deðen oklar
Hepsini çýkarýp göl sularýna býraktým
Göz kapaklarýmý kapattým
Býraktým kendimi
Uçsuz bucaksýz uçurumlara attým
Þimdi bilmediðim bir yerdeyim
O yüzden bir kanat sesiyim…


Þükran Demirtaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: