Senin gidiþinin ardýndan bana öðrettiklerini sevdim en çok
Dün gece bütün yýldýzlarý Eteklerimi açýp doldurdum içine Artýk sen yokken parlayamayacaklar gökyüzünde Gündüzün maviliklerine verdim Alýn dedim saklayýn þunlarý, gelince yine asarsýnýz yerine.
Ay surat astý bana kara kaþlarýný çatýp Bulutlar hýrslarýný Þimþekler yollayarak üstüme gösterdiler Yaðmur aðladý sicim gibi üstüme Korkmadým hiç birinden Umurumda deðil Yokluðundan daha korkutucu ne olabilir ki ömrümde.
Senden sonra çok þey öðrendim ben Gidenin aslýnda gitmediðini yürekten Hep doðum sancýsý gibi kalbinde þiddetle çalkalandýðýný Gelince ancak doðduðunu mutluluðun avuçlara Geç de olsa öðrendim.
Kartallar pike yaparken en can alýcý sözlerime Daðlarýn en zirvesinde susmayý öðrendim onlar sayesinde Susmayý Ve sabýrla beklemeyi Merdivenlerini tek tek çýkarken hayatýn Her taþta durup güne Merhaba bugünde yaþýyorum þükür demeyi Umudumu güneþin ýþýklarýna sermeyi öðrendim Sen yokken.
Buse DENÝZ
Þiiri güne taþýmaya deðer bulan ’Seçki Kurulu’na ve zaman ayýrýp gönül sayfamý ziyaret eden yüreklere;
Çok teþekkür ederim. Saygýyla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.