Anne!
Tatlý rüyalar anneciðim, bu sabah uyandýðýnda
Bir rüya gördüm! Diyeceksin, rüyamda oðlumu gördüm!
Aslanýmý, ciðerparemi, yavrumu gördüm!
Ahh, caným anam! Ne güzel okþardýn saçlarýmý
Yanaklarýma sýcacýk öpücükler kondururdun.
Canýmla beraber acýrdý canýn, sanki ellerinde atardý yüreðim.
Ben hasta olsam senin için yanardý, üzüldüðümde yüreðin kanardý da
Belli etmemeye çalýþýrdýn, ama hep o gi
zli gözyaþlarýn
Ele verirdi seni, onu da ben belli etmezdim.
Anacýðým!
Dilimde türkü gibiydin, yanýk mýsralarým vardý senden yana
Adýný andýðýmda yüreðim bir baþka yanardý Ana.
Senin yandýðýn gibi hani; Adýmý andýðýn zamanlarda
Sen benim en temiz yanýmdýn, taze baharým gibiydin ana!
Seninle açardý güllerim, seninle yeþerirdi yollarým,
Sensiz ötmezdi bülbüller, Sensiz kokmazdý karanfiller
Senin olmadýðýn yerde,
Her yanýmý örümcekler sarardý benim
Senin týlsýmlý nefesin beni canlandýrýrdý
Arýnýrdým, ak pak olurdu her yaným;
Senin elinin deðdiði yerde
Caným anam!
Gözümün nuru, gönlümün baharý anam!
Cennetler saklýydý senin ayaklarýnýn altýnda
Ýþte, ben gördüm o cenneti ana!
Kim getirdi sana o kara haberi bilmem!
Kim dedi oðlun öldü! Diye Ben ölmedim ki ana!
Ama o kara haberciler bunu bilmez
Þehitler ölmez!
Ben ölmedim ana! Aha, yaný baþýndayým
Sen þimdi tatlý tatlý uyusan da
Ben hep geleceðim. Sana dokunamadan,
Ellerini öpemeden, baþýmý dizine,
Yanaklarýmý yanaklarýna koyamadan
Sýcacýk bir nefes býrakacaðým yaný baþýna;
Beni her andýðýnda…
Hadi, kaldýr baþýný!
Soranlara Ölmedi benim oðlum! de,
Gerçi anacýðým, eller bu sýrrý bilmez;
Þehitler ölmez!
Sakýn bir daha aðlama olur mu anam!
Yüreðini daðlama! Aman ha anam!
Sakýn bir daha karalar baðlama!
Sen bir þehit anasýsýn
Hani, hatýrladýn mý?
Beni uðurlarken evin kapýsýnda
Güle güle git oðul,
seni ben vatana kurban adadým
ya þehit ol, ya gazi demiþtin
bak yine sözünü tuttum senin
vatana siper oldu bedenim!
Kör kurþun yüreðime saplandýðýnda,
Önce Allah! Dedim,
Sonra, adýný andým ana!
Bir görmeliydin beni o anda,
Senin oðlun olduðumu bildi herkes,
Öyle ananýn böyle oðlu olur! Dediler
bedenimi yýkamadan topraða verdiler
hani, sen bilirsin ya anacýðým,
Þehitler ölmezler!
Kurban olurum anam Aðlama!
Yüreðini daðlama!
Sakýn ha gözümün nuru Karalar baðlama!
Yakýþmaz sana karalar baðlamak,
Yakýþmaz bir þehidin anasýna aðlamak!
Yarýn günlerden yirmi bir ocak
Benim doðum günümdü ana hani
Biliyorum, yine koþarak geleceksin yanýma
Fatihalar, Yasin-i Þerifler okuyacaksýn ruhuma.
Senin de baþýnda bembeyaz bir örtü olsun,
olur mu ana?
Mezar taþýmýn üstündeki kar kadar beyaz
Ey benim güzel anam!
Yarýn, baþucumda otur biraz.
ÞEHÝT..
Ey þehit oðlu þehit, isteme benden makber, Sana âðuþunu açmýþ duruyor Peygamber.
Son olarak Þehitlerimize Tanrý’dan rahmet, kederli ailelerine sabýr, yaralý gazilerimize acil þifalar dilerim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
gümüldürlü emre Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.