SEVMİŞİM BİR KERE...!
Bu gün bakýp durdum en son resmine,
Yüreðim sýzladý baktýktan sonra.
Yokluðun ruhumu harap eyledi,
Sol yana felç indi gittikten sonra..!
...Sensiz yaþamayý beceremedim,
Ayakta kalýp da direnemedim.
Bir tek umudumu yitiremedim,
O kadar dert çile çektikten sonra..!
Bir gün ruh terketti gitti canýmý,
Zebaniler sardý dört bir yanýmý.
Kâbuslar basýyor uykularýmý,
Sensizliðe mahküm ettikten sonra..!
Can korkuya düþtü þimdi teleþta,
Gözüm yok nimette ekmekte aþ’ta.
Kan kýrmýzýsý gözlerim yaþ’ta,
Ayrýlýk baþýma geldikten sonra..!
Kalp aðrýmaz,sýzýn düþtü gönlüme,
Sonra yüreðime sonra dilime.
Birde asa verdiler sað elime,
Dizlerimdeki fer bittikten sonra..!
Bu dert ince bir dert benzer verem’e,
Lokman hekim þaþtý kaldý halime.
Hayalini merhem diye yareme,
Birazcýk avundum sürdükten sonra..!
Bir gün denk düþersen oku halimi,
Anlarsýn ayrýlýk bükmüþ belimi.
Sabý tarlasýna ektim sevgimi,
Dua’yla suladým ektikten sonra..!
Yokluðunda her dem boy attý sevdan,
Büyüdü serpildi gül açtý baðban.
Adýn dilimden hiç düþmedi canan,
Kalem yazdý dilim sustuktan sonra..!
TÝRYAKÝ der nolur beni kýnama,
Bir gün unutursun deyip sýnama.
Bu kara sevdayý ektin baðrýma,
Unutmam bir kere sevdikten sonra..!!
26 Eylül 2012
04. 43
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.