Türküler Öksüz Kalır

(Ustanýn Anýsýna)

Bozkýrýn yanýk yüzü gün çalýðý hayaller.
Mýzrabýn yüreðinde yanýp tutuþur nihal.
Ve bir nefes tükenir yana düþerken eller.
Yýldýzlar ile hemdem kaybolur gözde hayal.
Elveda deyiverir Neþet usta an gelir.
Elvedanýn ardýndan türküler öksüz kalýr.

Nice beste nice söz yüreklerde þimdi köz.
“Köprüden gelin geçer saç baðý suya düþer.”
Her telde ayrý gayda hasret tüter ela göz.
Ýçimizde kor olur geri dönülmez sefer.
Boðazlar düðüm düðüm sinelerse incelir.
Bir vedanýn ardýndan türküler öksüz kalýr.

Naðmeler sinede kor dudakta katre alev.
Bir varmýþ bir yokmuþun öteki yüzü insan.
Bir yiðidin ardýndan sanýrsýn ki çöker ev.
Nefesi tükeneni her dem fatihayla an.
Has ervahýn hicreti yürek yakar gün gelir.
Ustalarýn ardýndan türküler öksüz kalýr.

Yok diye Neþet Ertaþ þimdi tezene aðlar.
Heceler kelimeler hüzne bürünür her dem.
Duyduðumuz türküler artýk sinemiz daðlar.
Baðlamanýn týnýsý olmaz yaraya merhem.
Yürek baþýnda hüzün þývgýn verir uç verir.
Giden bir daha dönmez tüküler öksüz kalýr…
Ankara, 25.09.2012 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: