SON DİRİLİŞ
gün yayýný çekti menzilden
süzüldü karanlýðýn iç yankýsý daðlara
çoktan kanatlarý koptu kuþlarýn
uçuþan telekleri savurdu solgun yelpazeli rüzgâr
ora (cýk) da çýrpýnan özgürlüðü parçaladý
salyalý kuduz köpekler
oy! derdimin diþ kovuðu
oyula oyula býçak kemiðe, cansa mahpus duvarlarýna...
kirpiði dumanlý acýlar, mayýn döþeli alnýmda kör mühür
hangi ananýn böðrüne dokunsa, aðýt çiseleyen parmaklarým
dudaðým-da ateþ mazgalý, dilim yangýn
hangi topraðýn karnýný deþsem ýrmaklar dolusu ceset
ben- doðdum doðalý
sað yaným ölü, sol yaným-sa aðzý kýrýk testi
ben- bildim bileli
her seher iki kaþýnýn ortasýndan vurulur gök
kurþuni þafaðýn dudaðýnda karanlýk çadýr, g ü n e þ doðmadan ölür
ve ýslýðý körüklü bulutlar keder döker, oluk oluk kanar vadiler...
oy! alnýmýn kara yazgýsý
avuçlarým kaþýnýyor, dilimde þahmeran çýlgýnlýðý
zihnimde deli taylar, gümüþ yelelerinde çelikten yýldýzlar
evreni ters düz edip, embesil dünya’ya kazan kaldýrasým
rahmimde ö l m e d e n tek canlý t o h u m
gözlerimin ahraz köþegeninde saklanan s o n ý þ ý k
s ö n m e d e n
miyarlarca beyaz iskarpinli çocuklar doðurasým v-a- r
ç e k i l i n y o l d a n...
ayþe uçar
25/09/2012
isyanýnsomhýçkýrýklarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.