Suskun Vedalar...

Bu kaçýncý sabahtý güneþin
Uykusuz gözlerine doðduðu
Düþündü, çokmuþ hem sayýp da ne olacak ki
Nasýlsa serseri zamanlarýndaydý ömrünün
Zihninin kenarýna itti bu düþünceyi.

Aradýðý neydi, bekledikleri, özlemi
Sevgi mi, ilgi mi, þefkat mi, huzur mu ya da hepsi mi
O kadarýda fazla olurdu zaten
Hem bu ruh halinde iken
Taþýyamazdý bu kadarýný
Dönüp geriye yargýlasa kendini
Hatalarý doðrularýndan daha mý fazlaydý acep
Aþk iki kiþiliktir diye kasým kasým kasýlanlar
Neden hatalarýnýda paylaþmazlarda
Baþkalarýnýn üstüne yýkýp
Kendileri masumiyet abidesi olurlar.

Neydi birzamanlar öyle, elde yalýn kýlýç
Arenada aslanlarla boðuþan gladyatör gibi
O çöl senin bu çöl benim
Dur durak bilmeden koþuþturmalar
Esip gürlediðinde rüzgar bile sakýnýrdý gazabýndan
O hallerini düþündükçe gülümserdi
Sende amma serseriymiþsin be adam diyerek.

Þimdi inzivaya çekilme zamaný dediðinde
Zaten birbaþýnaydý
Fareler çoktan terketmiþlerdi batan gemiyi
Özüne dönüp, suskunluðun ýssýzlýðýnda
Bir damla huzur diledi
Çok þey deðildi aslýnda
Ki: O da sanki Kafdaðýnýn ötesine kaçmýþ gibiydi
Sonra hiç olmadýk bir zaman da biri çýkageldi
’’Ben size aþýðým’’ dedi
Olmazdý, farkýndaydý farklýlýklarýnýn
Biri haziran diðeri eylül
Yinede çek git diyemedi
Ruhunu okþuyordu Egeden esen imbat
Birlikte güldüler birlikte aðladýlar
Olmadýk hayaller kurup
Ulaþýlmasý imkansýz düþlere kucak açtýlar
Yeniden tutunmak yaþama
Yeniden doðmak bir ilkbahar sabahýnda
Mor yapraklý menekþe bahçelerinde
Dolaþmak yalýnayak
Yuvarlanmak çamurlarda
El ele dað bayýr dinlemeden yürümek
Sevgilinin gözlerinde batýrmak akþam güneþini
Soyutlanýp tüm çirkinliklerden
Birbirine yaslanarak
Yarýnlara dair umutlar beslemek
Ýyi de tüm bunlarda ne kötülük var diyebilirsiniz
Yok elbette, yok da ya farklýlýklar
Onlarý gözardý etmek mümkünmüydü
Nitekim edemedi de
Adým adým uzaklaþtý, uzaklaþtýrdý..

O gidince bir boþluk oluþtu uçsuz bucaksýz
Hem bu ilk boþluk deðildi ki
Tarumar olmuþ gülistaný vardý öncesinde..

Þimdi Nepal keþiþi misali soyutlanýp
Beþeri duygulardan
Gözleri kör, kulaklarý saðýr, dili lal
Yitirmiþ zaman mefhumunu
Günler, aylar, mevsimler donuklaþmýþ
Tebessümler terketmiþ dudaklarýný
Biraz çocuksu, biraz masum
Baþý kendi omuzlarýna dayanmýþ
Hayaller silinmiþ, umutlar terketmiþ yerini
Göðünden uzaklaþan bulut misali
Sesi kýsýlmýþ çaðlayanlarýn
Irmaklarýn deltasýnda
Sevinçlerle baktýðý ufuklar
Karanlýklara gömülmüþ..

Kolay deðil yeniden tutunmak yaþama
Yeniden sevmek, menekþeler beslemek
Cam kenarlarýnda
Hiç kolay deðil..

Üstüne örtülü Bedevi hýrkasý
Suskun, küskün, kýrgýn
Yorgun..

Evet yorgunum artýk...

24.09.2012

Sosyal Medyada Paylaşın: