bir yanlýþlýk var bir yanlýþlýk adýný bir türlü koyamadýðým.. bunu ben þimdi içinde bulunduðum karanlýk sokaklarda daha da iyi görüyorum...
elim kolum baðlanmýþ bu caddelerde... neden? ben kime ne desem? elim kolum, yüzüm aðzým burnum bir ben varým bu caddelerde bir de hiç bilinmeyen...
içimden yükselen sessiz dalgalar fýsýldýyor kulaðýma... sürmek zamanýdýr þimdi kuralsýz, çýlgýncasýna aldýrmadan savrulmak ve durulmak bu caddelerde
çýkmaz sokaklarda bir tutukluluk hali bu bir durduðum bir kalktýðým aralardan aralardan..
bu gece kurallarýn geçiyorum önüne, kýzmayýn bana ne olur kýzmayýn, korkmayýn... eðer böyle yazýldýysa kaderim ben bu caddelerde birgün eziledebilirim... nolursunuz gücenmeyin siz nolursunuz üzülmeyin... bu benim sizden þunu bilin ki tek ve son isteðim...
23.09.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.