Ben dilsiz bir cezayir sokaðýyým yar Herkez çiðneyip geçiyor sýrtýmý Diþlerini sýkýyor harflerim Caným acýmýyor dersem yalan söylerim Yalnýz senin çiðnediðin yerde morartý var
Gözlerine sakladýðým bir þehirdi bütün bu kalabalýklar Tenha bir köprü olmalýydý oysa kaþlarýnýn arasýnda Ve ben bir ucundan diðer ucuna geçene kadar Beklemeliydi zaman Yaðmamalýydý yaðmurlar
Bir martýnýn elveda deyiþi çýnlýyor kulaklarýmda Sokakta simit satan çocuklar Sahici bir düþ arýyorum odamýn duvarlarýnda Boðuk bir rüzgar sesine karýþýyor panjurlar Yalnýzlýktan ölmek üzere olan bir balkonda Çamaþýr ipine asýlmýþ Ýntihar ediyor umutlar
Yine bir hayal iþte ve yine þanzalizede Yürüyor birbirinden habersiz iki gölge Birbirine gül veren gölgeler görüyorum yar Adamlar sigara izmaritlerini öldürüyor Hüzün doðuruyor kadýnlar
Ben hep ayný yerde o sahipsiz rýhtýmda bekliyorum Sen gelmiyorsun diye surat asýyor yýldýzlar Az sonra bir azrail itebilir beni denize Yüzme bilmiyorum haberin olsun Yüzme bilmiyor yakomozlar
Biliyorum þimdi gitmeliyim paltomu asýp saçlarýna Daha fazla dillendirmenin anlamý yok acizliðimi Kar yaðmayacak bu senede ýstrancaya Isýtmayacak tenini hiç bir þiir ve hiç bir þehir Buz tutacak yine kalbin Ýsmim asýlý kalacak dudaklarýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.