Ben þiirden vaz geçtim lisanýmý susturdum
Ak kâgýtlar kirlendi kalem can çekiþiyor
Öfkeleri besledim muhabbeti kusturdum
Merhabayý öldürdüm selam can çekiþiyor
Her kýþ düþüp topraða her baharda doðardým
Azmedince çöllere yýldýrýmlar saðardým
Gönlü çorak olana saðnak saðnak yaðardým
Kefen biçtim yaðmura dolum can çekiþiyor
Irmak olur beslerdim sen bir derya olsaydýn
Ben baþýmý keserdim saçlarýný yolsaydýn
Serilirdim önüne sen bir adým gelseydin
Düz ovada bak þimdi yolum can çekiþiyor
Olmasa da kanadým uçurumdan uç dedin
En zifiri gecede gökten ziya biç dedin
Kýldan ince kýlýçlar üzerinden geç dedin
Kör býçaklar altýnda ölüm can çekiþiyor.
AYHAN ÇOBAN