Sustum Her sustuðumda tüm kelimelerin Nasýl canýmý yaktýðýný hiç anlamadýn Sorulmayan ama gözlerimde biriken sorularým vardý Ve nedense sarýldýðým hep suskunluðumdu Oysa konuþacak onca söz varken Öldürdüm bize dair her cümleyi Sustukça sustum Ve dalgýn yürüdüðüm caddelerde kayboldum Geceleri örttüm üstüme yorgan diye Týrnaklarýmý etime geçirdim Kimse duymadý sarhoþluðumu Dilime batýrdým dikenlerimi Kendimi bulup bulup kendi karanlýðýmda Tükenmez bildiðim tüm sözler bitti Aslýnda avaz avaz baðýrarak boðdum çýðlýklarýmý Ýçimde patlayan volkanlarý boðarak sustum Tuz basýp yaralarýma hep sustum Kimse bilmedi bendeki beni Ve ben hep seninle konuþtum...
Þükran Demirtaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
sukdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.