* SUSTUKÇA BÜYÜYOR ACILARIN *
Sen, Toroslarýn gizli fýrtýnasý
Üþümelerime sinsi sinsi gülüyorsun
Vahþi ormanlarýna inerken yalnýzlýðým
Karanlýðýn mehtapla seviþtiðini gördüm
Birazdan güne merhaba diyeceksin
Yeniden ceylanlarla, kuþlarla konuþacaksýn
Çamlarýn gölgesinde bahardan kalma
Menekþelerin var hâlâ
Eteklerinde býraktýðýn þehvet,
Zemherilere karýþmýþ, hazan yaklaþtýkça.
Bir kadýný seversin
Uçurum...koca uçuruma düþersin
Kör kuyularýn yasaðýnda alevlenir düþlerin
Kokusu bilinmeyen, bir dost elini beklersin
Gülüþleriyle Mecnun’u Leyla’sýna
Çölleþtiren sýmsýcak tenini,
Göðsünde dolaþan bahar kokulu, meltem
Rüzgârlarýný
Kanar yaran, öldüm dersin
Bir ter uyanýr avuçlarýnda
Hayallerine yýkýlýrsýn
Sustukça büyüyor acýlarýn
Büyüdükçe üþürsün
Çýðlýðýn kanar, kanadýkça
Ben kimim diye haykýrýrsýn.
Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
20/9/2012
Saat.14.18
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.