Hiç kendi kendime oturup da þöyle halimi hatýrýmý soramadým baþkasýnýn derdine ortak oldum kendi derdime ortak bulamadým bir türlü kendi kendime olup da kendi kalabalýðýmda kaybolamadým hangi geçmiþten indim hangi geleceðe bineceðim diye bakamadým kendi aðzýmýn tadý acý mý tatlý mý diye tadamadým kendi uykumda baþkasýnýn kabuslarýna irkildim; baþkasýnýn mutluluðuna sevindim kendime dolup da bir demde demlenemedim mahþerde nefsim kendime hesap sorar sa bunun cevabýný nasýl veririm bilemedim ölmeden önce sev kendini bil kadrini bil kýymetini sen bilmezsen kimseler bilmez ne kadrini ne kýymetini
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.evik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.