Kaçmanýn baþarý olduðu an ne vakittir? Çöküp yere aðlarken kükremenin. Göðe el açtýðýnýn ertesi yaðmurun yüzünde, Sana hayat vermesi en baþtan ne vakit? ... Oyuncaðýyla geceyi edebilen çocuk, ne vakit? Ýnsanlar dört gözle beklerken seni, Kaldýrýmlarda tüketebilmek hasreti, ne vakittir? Yanýna sýðýnmak, heves alýrmýþçasýna oynadýklarýndan, Arkana býraktýklarýný silebilmek ne vakit? ... Ya bunca zaman büyüttüðüm kahramanlarým, Artýk o çizilmiþ güçlerinizden bir parça ne vakittir? Unutmak bir kadýný ömür boyu, atmak iliklerinden, Gözlerinle anlatmak bütün ayrýlýklarýn sebebini ne vakittir? Ve ölüm beklerken bir yandan, gözlerin nemli muhabbeti ne vakit? ... Sonra unutmadan ilk dadým güneþi, Yaþattýðý onca mevsimlerine teþekkür ne vakittir? Almak þartý ile bütün ricalarýný terletmesinden, Aðaçlarý, kuþlarý, maviyi, oynadýklarý güzel rollerinden, Hepsine bana verdikleri için mahcubiyet ne vakit?
Byakuya/Chire
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehlikam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.