YAÞLI GEÇMÝÞÝN DERÝN YOLCULUÐU
Tek kiþilik hayatlara paslý çivilerle çakýlmýþtý yalnýzlýk
Sarý odalarýn kasvetli sessizliðine alýþkýndý hüzün
Satýr aralarýna gizlenmiþ söylenmemiþlikler susardý
Sýrdaþ olurdu kalemle kaðýt…
***
Camýna baþ konulmuþ otobüs olurdu hayat
Boþluðundaki ruhun tek sarýldýðýydý çocukluðun
Mavi misketler yuvarlanýrdý bulutlarýn üstünde
Ya da bir kýzýn evcilik oyununda konuþurdu dilsiz bez bebeði
Sokaktan geçen eskicilerin sesi nota olurdu
Eski bir beþik leðen karþýlýðý verilirdi pazarlýksýz gülümsemeyle
Yollardaki seksek çizgilerini silse de yaðmur
Tebeþirlerle bir daha, bir daha çizilirdi derinden derine
Direk dikmeye gerek yoktu iki taþ yeterdi çift kale maça
Direk dikilirdi kaldýrýmsýz yolun ortasýnda baþlardý oyun
Ýp atlarken düþenler, yada forvetçilerin kanardý dizleri
Dizlere kallavi bir yama daha dikilirdi pazenden renkliydi
Kümesten çalýnan yumurta takas karþýlýðýndaydý
Üç yumurta bir külah dondurma ya da bir elma þekeri
Plastik top için tavuk,kýrýlan cam için kaçmak gerekliydi
Çekilen kulaktan çok kesilen top acýtýrdý içimizi
Sabah baþlarken –köle izaura- toplaþýrdý herkes
Kiminin elinde kek kimisinde kýsýr
Susmak kalýrdý çocuklara, büyükler izlerken dizlerini
Biz çizgi filmi beklerdik belli etmeden sabýrsýzlýðýmýzý
Akþam oldu mu sormayýn gitsin
Gözüme hep çöp kaçardý “Belgin Doruk” aðlarken
Saymýyorum karnýmý gýdýklamaktan aðlatan “Kemal Sunal” lý filmleri
Radyoda “Orhan Ayhan” maç yönetiyor canlý canlý
Arkasý yarýnlar ne güzeldi tek kiþilik konuþmalar….
***
Þimdi sakalýmda sayýsýz beyazlýk ayna küskünü bir yüz
Nasýrlý parmak uçlarýmdaydý az önce koparýlmýþ takvim
Her yanda çoðalýrken yalnýzlýk dýþarýsý sonbahardý
Sarý bir yaprak girmeseydi penceremden içeri anlamayacaktým
Jilet kesiði hayatýn anlamý alnýmdaydý derin çizgilerle
Uçurtmalarým gazoz kapaklarým hepsi bastonumun yanýndaydý
Bir de toprak kokusuna karýþmýþ hayat arkadaþýmýn resmi
Dýþarýda yaðmur baþladý ben göz altýmdaki sarnýçlara doldurdum
Kopardýðým takvimde eylül yazýyordu okurken zorlandým
Ýçim acýdý kuruyup dalýndan döken yaprak olurken
Þimdi ýslanmalýyým dedim kendimle nehir gibi akan hayatla
En azýndan akarken yalnýzlýktan kurtulacaktým
Sarýlýrken Mekparem’in yatýðý kahverengi yanýna
Ama olmadý kum saatlerim beklememi söyledi þimdilik….
Vuslattý her þey dýþarýda bir mevsim
Yaprak dökümü bir zamandý iklim
Bekledim bekledim hep kavuþmayý…..