Kaçamaklarýn buluþtuðu bir noktadaydýk
Ellerimiz kavuþurdu
Umutsuz çýðlýklarýn son nârâlarýnda
Gözyaþlarýnýn yaðmur olduðu
Bir þehrin sabahýna uyanýrdýk
Ýkimiz
Sen ve ben
Yalnýzca kalplerimiz vardý önce
Sonra gözlerimiz
Sonra ellerimiz
Sonra da bitmek bilmeyen
Þu yangýn
Sarhoþtuk sabahýn gözalýcý aydýnlýðýnda
Sevgileri hissederdik
Kalplerimizdeki kýpýrdanmayý
Gözlerimizdeki damlalarý
Ellerimizin birleþme isyanlarýný
Sonra o ateþte yeniden yanardýk
Ýkimiz
Bir sen vardýn, bir ben
Bir de bizi avutan yaðmur
Aþkýn hüznü
Yitik bir sevdanýn sonbaharýnda iþlerdi kalplerimize
Rüzgar eserdi önce
Sonra yapraklar savrulurdu
Sonra biz, ikimiz
Zamansýz bir karakýþýn sislerinde kaybolurduk
Oysa biz, ne ayrýlýðý düþünürdük
Ne de
Acýlarýn bitmek bilmeyen sancýlarýný
Sevgiler dünlerde kaldý önce
Sonra acýlarýn sessizliði
Sonra ikimiz
Sen ve ben
Sevdanýn kumsaldaki
Buruk izleri olduk
Ve o koskoca ayrýlýk aðacýnýn gövdesine
Adýmýz kazýndý sessizce
Ýþte o zaman
Rüzgarlar savurdu önce
Sonra yaðmurlar yýkadý bizi
Sonra biz
Bitmek bilmeyen bir masalýn
Akþamýna uyandýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.