“Her hasret, bir gün vuslata döner” dediðin günden beri Sokaklarýný arþýnladýðým bu þehirden Hasretler topluyorum; vuslata dönüþsün diye Zaten neresine gitsem senden bir hatýra Neresine dokunsam yüreðinin titremesini duyuyorum hala
Bazen sarhoþluðumun en aðýr anýnda Beliriveriyorsun yaný baþýmda Her þeyin ayný, hiç deðiþmemiþ gibi Yine maðrur, yine suskun Ben pelteleþen dilimle sevdiðimi söylemeye çalýþýrken sana Sen titreyen parmaklarýnla sus konduruyorsun dudaklarýma Öpüyorum parmak uçlarýný, kokluyorum avuçlarýný Susuyorum sonra yüreðimin çýðlýklarýna Susuyorum hayalinin kýyýsýnda Boyun bükmüþ bir çiçek, kurumuþ bir aðaç gibi Susuyorum sana
Sonra Ýnsanlarýn anlattýðý bütün uykusuz geceleri Bir bir yaþýyorken ben, Ýliklerime kadar sindirerek seni Beyaz sayfalara, yorgun, kýrgýn, kanadý kýrýk cümlelerle Vuslat yazmaya çalýþýyorum amma Her yazdýðýmýn anlamý hasret! Ah be sevgili bu sensizlik ne zaman bitecek? Þiirler ne zaman vuslata dönecek?
Müebbet yemiþ mahkûm, Yaðmura yasaklanmýþ toprak, Cansýz bir kandil misali Direniyorum sevgili… Öyle ki Mahkûmun özgürlüðü Topraðýn suyu Kandilin canlanmayý beklediði gibi Bekliyorum seni
Ne olur dön geri Dön de tut ellerimi Boya suskunluklarýmý aþkýn mavisiyle Seslen yüreðime, yüreðinin sesiyle Hiç ummadýðým bir anda “Geldim” de Yüreðinle öp yüreðimi Çare ol susuzluðuma Ben hala aynýyým, býraktýðýn gibi Duy artýk yüreðimin sesini Bekliyorum seni
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.