Revamýydý böylesi sevimsiz bir nihayet, Baþýný önüne eð, ben sana ne diyordum. Beni görünce deðil, hislerinden hayâ et, Ýçimde ki köþkünde ölmeni istiyordum…
Yürünmesi güç olan sevda baðýnda gezdik, Yatacaðýmýz yerin üstüne basýp ezdik, Doyamadan öylece sevgiyi yazýp çizdik, Okunsa neye yarar, silmeni istiyordum…
Divitsiz mürekkepsiz dile gelmiþti kalem. Artýk sabah olmuyor ýþýksýz kaldý halem, Ýçimdeki yangýna delildi yer gök, âlem, Allah þahit senin de bilmeni istiyordum…
Bakýnma göremezsin bizden kalan izleri, Kör olmuþ göremiyor yüreðinin gözleri, Söylemek için sana can alýcý sözleri, Ölmeden bir gün evvel gelmeni istiyordum…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.