SEN KİMSİN ?
Dünyanýn tapusunu ayaðýna serseler
Cennetinkini ister, bin bir tavýr alýrsýn.
Zemheride dört koldan gülistaný derseler,
Ýzansýzsýn! Korkarým, güle hasret kalýrsýn.
Gerçeði bulamazsýn aradýðýn maddeyse,
Varsa içinde cevher, çýkar da alem görsün.
Altýn gümüþ bakýra kullandýðýn haddeyse,
Dünyadan haberin yok demek ki hala körsün.
Yaþar karanlýklarda gelir geçer niceler.
Gönül gözünle tara aydýnlansýn etrafýn.
Toplamýþsýn baþýna dev kýlýklý cüceler.
Býrak bukalemunu belirlensin tarafýn.
Her baþ beyin kutusu, içinde akýl ara.
Dostunun aptalýndan alâdýr zeki düþman.
Belli olur ak kara düþtüðün zaman dara.
Endazeni sýký tut sonra olursun piþman.
Ýyi güzel doðrudan meyletme gayrisine,
Döner bakar gülerler konuþurlar kemiksiz.
Sen bu yolu bilmezsin benzemez eðrisine,
Hidayeti dilersen ulaþýlmaz emeksiz.
Görüntüye aldanma kim aslan kim kedidir?
Ancak, mezara kadar yön verilir telkinde.
Bilir söyler sayarlar arþýn katý yedidir,
Ruhundan üflediði Adem (a.s) kalmýþ ilkinde.
Kaba saba davranma kibir cahil iþidir.
Tevazuda erdem var, atan önünde eðil.
Makam mevki geçici asýl olan kiþidir.
Evrenin efendisi (a.s) müjdeye dahil deðil.
Gizlediðin hesaplar iþli parmak izinde,
Þu koca kainatta cim karnýnda bir mimsin.
Sýrata yanaþýnca derman kalmaz dizinde.
Söyle be hali meçhul bu tafranla sen kimsin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.