SENDE Mİ İSTANBUL?
Kýymetlimi bulamýyorum, sende mi Ýslanbul?
Umudunu yitiriyorum, umudum dinimdir Ýslanbul?
Gül bahçesini talan etmiþim gönlümün, yanýyorum Ýslanbul...
Kýymetlimi kaybetmiþim, sende mi kaldý Ýslanbul?
Bu garip sarhoþtur, onda aklý ara bul.
Aþýklar gizlidir, onu kendinde ara bul.
Kýymetlim sende kaldý, ne yap ne et ara bul.
Umudumu yitirmiþim, sana yakýþmýyor Ýstanbul!
Gözlerin kan aðlýyor, boðazýn kýrmýzý Ýstanbul.
Aþýklar tavaf ediyor, Camilerini Ýstanbul.
Kuþlar konuþuyor; aþýklar gül, martýlar bülbül...
Gizli saklý bahçelerinde sevgi bitmiyor Ýstanbul.
Buraya deðerlim, aþkým, umudum, dinimle geldim.
Her köþene aþýk oldum, her köþeni tavaf ettim.
Azrail’ in gecesini bir kez olsun senle geçtim.
Ne olursa olsun, senin gecelerinde uyunmuyor Ýstanbul.
Deðerlim, aþkým, umudum, dinim sende kaldý Ýstanbul.
Onlarý da aldýn. Onlarý da yuttun. Aç gözlü Ýstanbul!
Kimseye acýmadýn, kimseyi ayýrmadýn, adaletsiz Ýstanbul!
Beni gafil avladýn, beni vurdun. Yakýþmýyor Ýstanbul...
Ben kýymetlimi kaybetmiþim, sen ismini .........................
Ben kendimi kaybetmiþim, sen hislerini ........................
Ben derdimi büyütmüþüm, sen kendini .........................
Bana derler Afacan, Sen þimdi ne yapacan?
Aþýklarýn yüzüne, maþuklarýn yüzüne, yuttuklarýnýn yüzüne,
Eyyüp Sultan’ ýn yüzüne, Padiþah’ ýn yüzüne, Efendimizin gül yüzüne?
Yarýn Hakk’ýn huzurunda sevginin yüzüne nasýl bakacan?
Kýymetlimi çaldýlar, sende mi Ýslambol?
Umudunu yitirme, bana bakma...
Kýymetli de bahane....
Umudum, dinim, aþkým, yiðidim, güzelim...
Hepsi burada, hepsi sana karýþtý Ýstanbul...
(Ýstanbul’ da)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.