YARIM KALAN AŞK HİKAYESİ

dedi,
"Sen þiir yazýyorsun,
neden bana yazmadýn?"

dedim ki,
"bana yaz diyorsun, ey sevgili,
ben sana y a z ý l ý y o r u m seni gördüm göreli.
mevsimim, sen gülene dek sonbahar idi.
gözlerimi kamaþtýrýyor bu ilk bahar, bu sevinç,
beceremiyorum iþte,vuslata dair þiirler yazmayý.


senin güzelliðinden bahsedecek,
bir çift süslü söz,
kafiyeli bir iki dizeyse,
benden beklediðin;
bunu, mýsralarýmdan okursun.
eðer sonsuz a þ k sa, özlediðin,
gözlerimde bulursun.

þimdi cayýp gidersen eðer,
benim ö z l e m i m olursun.

kalýrsan eðer;
tüm süslü þair kelamlarýndan ziyade,
en güzel þiirim s e n olursun!"

(... sonra ne mi oldu?)

inandýramadý onu þiirler,
ve bakamadý gözlerime uzun süre,
gözlerimi, gözlerimden kaçýrýp,
ellerini, ellerimden kaçýrýp,
ve bu þiiri yarým býrakýp,
g i t t i.

geriye sadece üç nokta býraktý
(...)


Sosyal Medyada Paylaşın: