NOT!

Büyüyemiyorum! Ve bir türlü,
Parlak yapraklarým olmuyor
Dallarýmda...

Bu gece, kokundan bir dünya düþün?
Ve kýzýla boyamak,
Her kaldýrýma ismini yazmak gibi...

Sonra, oturup duvar dibine,
Rüzgârla gelen orkide kokunu duyumsamak
Yalnýz ve tek baþýma...

Uykuya dalmadan, salýncakta-sallanýþýmý düþünürüm...

Seninle ben,
Ýkiye bölünmüþ sýnýr gibiyiz...
Yakýnda Çok yakýnda, Cesedime benzin döküp!
Unuttuðum adrese bir (NOT) düþeceðim...
(Tüh kadar hafif, bir o kadarda aðýr gövdene yakýn olmak için)

Bekliyorum kapý önünde, zilimi çalan sen olsan...
Alsam içeri seni, uyduruk uykulara dalsak
Dokunsak, bir bütün olsak, kendi cesedimize!
Sabah olunca da, halkalý çöplüðünde buluþsak,
Çiðnensek! Köpeklerin kemik diþlerine
Ve sonra çekip gitsen! Sessiz (çýðlýk) atarak ben...

Ölmek! Bir ressamýn, tablosuna aðlamasýdýr!
Saçýmdan, bir tutam ister misin?
Göðüsüne (inecek) darbeden önce...
Takma yüzüm, takma diþlerim ve birde takma hayatým,
Siliniyor! Yoksa ben yaþayan bir ölü-müyüm?

(kapatýn gözlerinizi çatlak fahiþeler! Midemi bulandýran ýþýklarý saçmayýn!)

Sosyal Medyada Paylaşın: