Uzansa kollarým yýrtýlýr mý ufkun grisi Dökülür mü hiçliðin ayak izleri gövdemden? Sesimi boðuyor bir el Sözcüklerim can havliyle çýrpýnýyor Yere düþmeden.
Boþluða þiirler yazýp kaçýyor þair Kifayetsiz kalýyor sözler Sitem topluyor bulut yaðmur yerine Jilet olup düþüyor Göðümden göðsüme.
Ben yine mavi tebessümlerle kanayýp hayata Özlemler biriktiriyorum sana. Tutsana ümidimin elinden –ölmeden- Býrakmasana!
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.