Gördüm yataðýnda suskun, mecalsiz
Uzanmýþ yatýyor Hüseyin dede.
O dev gibi adam halsiz mi halsiz
Sessizce batýyor Hüseyin dede.
Bir zamanlar güçlü, kuvvetli idi
Dað gibi yüceydi heybetli idi
Sözü geçer idi devletli idi
Gün be gün yitiyor Hüseyin dede.
Evlatlar, torunlar dizi diziydi
Hanýmý emrinde sanki iziydi
Komþu çocuklarý oðlu, kýzýydý
Yalnýzca bitiyor Hüseyin dede.
Bahçesi mamurdu zevkle bakardý
Atý, arabasý güzel yakardý
Eþine, dostuna ýþýk çakardý
Her þeyi itiyor Hüseyin dede.
Hayatýn bir baþý, bir sonu varmýþ
Verilen sermaye çabucak sarmýþ
Kiþiye yaptýðý zararmýþ, karmýþ
Kendini tartýyor Hüseyin dede.
Bugün o, yarýn biz malum zeminde
Þefaatte gözü; Ahmet eminde (s.a.v.)
Gönlü dualarda, dili âminde
Tövbeler tutuyor Hüseyin dede…
Salih Yýldýz…17.09.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.