SEN OLMASAYDIN
Sen olmasaydýn,
Kaybolurdu bu can.
Takýlýrdý gönül,
Basit aþklar ile rüzgarlarýn ardýna.
Sen olmasaydýn,Ya Resulallah
Bir ahger-i suzan ki,pür hazan gönül
Firkatýndan süzlürdü gözyaþlarý.
Acýlara peyker olurdu bu can,
Ah’ýna yetiþmez olurdu niraný.
Ruhlar inerdi perde perde gözkapaklarýndan
Anca Azrail olurdu bu cana derman.
Hun’a boyanýrdý geçen günler,
Vehmine sürursuz kalýrdý bu can.
Sen olmasaydýn,Ya Resulallah
Ne bedir doðardý yerli yersiz
Ne de parlardý asumanlar.
Rehnümasýz kalýrdý leyl...
Ahzan ummanlarý hicret ederdi gönül dehlizlerinde
Bi haber olurdu varlýktan saatler.
Yýllarýn hitamýnda can çekiþirdi ömür,
Takvimlere küsgün olurdu hasretler,can hevasýnda.
Sen olmasaydýn,Ya Resulallah
Amansýz kalýrdý ahvallar
Dermansýz kalýrdý dertler
Vahalar da susuz kalýrdý kor düþen yürekler.
Ýntizarda býrakýrdý sitemler
Sabýr tüketirdi vuslatlar
Aþk tüketirdi bigane beklemeler.
Sen olmasaydýn,Ya Resulallah
Masiva telaþlarýn üç noktasý,
Ýsyankar feryatlarýn maverasýnda olurdu peyda.
Hayýrsýz anýlar beklerdi kapý eþiklerinde.
Yürekler ahýndan bin parça.
Her gönül avare olurdu gönül yolunda.
Sen olmasaydýn,Ya Resulallah
Ýnerdi gökyüzünden yýldýzlar
Binlerce figana müptela olurdu diller,
Nafile yollarda kaybolurdu kimsesizler.
’’Nafile yollarda kaybolurdu kimsesizler...’’
Tuba BANU Kapkýner
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.