BUĞULU GÖZLÜM

Buðulu gözlüm ben senden
Fazla birþey istememiþtim ki
Küçücük bir mutluluktu
Senden istediðim aslýnda
Sana dair ne yaptýysam
Bir gün olsun beni anlayamadýn
Her defasýnda yarým býraktýn beni

Ben içimde savaþlar verirken
Sen ise çelik kapýlar ardýna
Gizledin kutsal sevgimizi
Sen bana bu yanlýþlarý yaparken
Ben bir parça mutluluk için
Dünyaya meydan okuyordum
Sýrf sen mutlu olasýn diye

Ýkimiz için okadar uðraþlar
Ve çabalar gösterdim ki
Ýnan çok yoruldum artýk
Ne bedenim kaldýrabiliyor
Nede kalbim bunca yükü
Biraz anlamaya çalýþsaydýn
Ýçimdeki düþüncelerimi
Nelerimi feda etmezdim ki

Malesef ki bu benim kaderim
Nekadar boyun eymesemde
Yaþamýþ olduðum kaderime
Yaþanmasý gerekenler
Eninde sonunda yaþanýyor zaten
Yönünü kaybetmiþ
Bir yolcu deðildim ben

Hayatýn her yönünü hesaplarken
Yaptýðýmýz bütün hesaplarýn
Hayal ettiðimiz gibi olmadýðýný
Acýlarýmý içeme çektikçe anladým
Bilmem ki biliyormusun sevdiðim
Yokluðunda hergün aðlýyorum
Dön desemde sana artýk

Biliyorum herþey için çok geç kaldýk
Yokluðunda hayal ediyorum da
Þimdi yanýmda olsaydýn
Ýçime çekseydim o ýlýk nefesini
Kaybolup gitseydim
Beni benden alýp götüren
O buðulu gözlerinde...



Ufuk GÜNEY







Sosyal Medyada Paylaşın: